بسياري از آيينها و باورداشتها در گيلان با اقتصاد و معيشت و توليد ارتباط تنگاتنگ دارند که با از ميان رفتن شرايط کار و توليد به فراموشي سپرده شده و جز خاطره ‌اي تاريخي چيزي ديگر از آنها در ذهنها باقي نمانده است.

بسياري از اين مراسمها و آئينها درباره کشت برنج، پرورش دام، صيد و صيادي، جشن انار و....هنوز هم به حيات خود ادامه مي‌دهند و در روستاها و آباديهاي سرزمين گيلان ديده مي‌شوند.

گيلانيها از ديرباز همزمان با شروع برداشت و چيدن برخي از محصولات خود جشنهاي باشکوهي برگزار مي کردند که يکي از اين جشنها به ميوه بهشتي و زيباي انار در روستاي تاريخي "انبوه " اختصاص دارد.

انارچيني يکي از جشنهاي کهن و ديرينه است که مردم روستاهاي انارخيز استان به ويژه روستاي تاريخي انبوه همزمان با برداشت اين محصول اقدام به برگزاري جشن ديدني انار مي کنند.

اشخاصي که از اين روستاها مهاجرت کرده اند هنگام برگزاري جشن انار به زادگاه خويش باز مي گردند و در کنار ديگر روستاييان در فضايي سرشار از شادي و نشاط به آيين مخصوص برداشت محصول مي پردازند.

ميوه انار در مناطق فاراب رودبارهمچون روستاي تاريخي "انبوه" و "نوده" در سطح گسترده اي به عمل مي آيد و محصول انار دانه درشت، آبدار و شيرين انبوه از شهرتي فراوان برخورداراست.

همه ساله در ميانه پاييز جشن انار در روستاي تاريخي " انبوه " شهرستان رودبار برپا مي شود و اين رسم ديرينه و کهن در فصل رويايي برگريزان، فرصتي مغتنمي براي رونق مضاعف گردشگري دراين منطقه است.

با اين اوصاف بايد اين فرصت طبيعي که کشاورزي منطقه را رونق بخشيده غنيمت شمرد و طرحي از آن براي توسعه گردشگري درانداخت.

با اين ظرفيت مي‌ توان تورهاي با زمان کم طراحي کرد که نياز به اقامت هم نداشته باشند و از سوي ديگر مي‌توان با طراحي خانه‌ هاي همجنس خانه‌هاي بومي اين منطقه فرصت اقامت و اسکان توريستها را براي شرکت در جشنواره انار فراهم کرد.

اگر اين کار با ابتکارعمل ساکنين اين منطقه صورت گيرد و به دور از بلند مرتبه سازي و سري‌ سازيهاي مرسوم و بدون ايراد وارد کردن به بافت طبيعي منطقه باشد، مي‌ توان در کوتاه مدت هم اقامت توريستها‌ي علاقه‌ مند را ممکن کرد و هم از جذابيت بافت تاريخي وطبيعي اين خطه نکاست.

به هرحال آنچه از يک کشاورزي پررونق، فرصتي براي گردشگري ساخته است علاوه بر بحث آيين و مراسم برداشت و شيوه هاي فرآوري اين محصول، قدمت و تاريخ اين راه، رسم و طبيعتش در روستاهاي تاريخي " انبوه" است.


آيين انارچيني روستاي تاريخي " انبوه " و" نوده فاراب" با دعا و نيايش آغاز مي‌ شود و پس از آن به همراه موسيقي هاي سنتي، بازيهاي سنتي، جوانان وارد باغها شده و شروع به چيدن انار مي‌ کنند.

مردمان اين سامان، از انار به عنوان ميوه بهشتي و سنبل زيبايي ياد مي‌ کنند و مي‌گويند:" قبل از چيدن اين ميوه پربرکت هيچ کس نمي‌ تواند وارد باغهاي انار شود ".

معاون فرهنگي سازمان ميراث فرهنگي، صنايع‌ دستي و گردشگري گيلان دراين باره مي گويد: جشن "انار چيني" به منظور احياي آداب و سنن زيباي گذشتگان و همچنين توسعه گردشگري از دوسال گذشته در تقويم جشنواره‌هاي گيلان قرار گرفته است.

محمد جعفر عابدنژاد افزود: تنوع فرهنگ و اقوام در موقعيت جغرافيايي گيلان، ظرفيت مناسبي براي جذب گردشگر و توسعه اين صنعت محسوب مي‌شود.

وي گفت: يکي از اهداف مهم سازمان احياء آداب، سنن و فرهنگهاي اصيل مردم است که در دنياي مدرنيته امروز به فراموشي سپرده شده است.

عابد نژاد ادامه داد: فرهنگ اصيل ما جايگزين مناسبي براي فرهنگ غرب بوده و آداب و رسوم ما بهترين جاودانگي ما به شمار مي رود و گذشته پرافتخار ما داراي فرهنگ غني و سرشاري است، ما چيزي کم نداريم که بخواهيم از غرب قرض بگيريم.

روستاي تاريخي، توريستي و کوهستاني " نوده " در 180 کيلومتري جنوب مرکز استان گيلان و 116 کيلومتري نيمه‌ شرقي شهرستان رودبار و درارتفاع هزار و 320 متري از سطح دريا واقع شده است.

اين روستا دردامنه کوههاي البرز شمالي در دل کوه و در امتداد گردنه " نواخان " واقع شده و به لحاظ، موقعيت جغرافيايي، منابع طبيعي، مردم شناسي، باستانشناسي، محصولات کشاورزي و دامي، صنايع دستي و مراسم آئيني از موقعيتهاي ممتازي براي رونق گردشگري برخورداراست.

مردم اين خطه از استان گيلان به گويش تاتي "فارسي دري" صحبت مي کنند و قدمت سکونت انسان در روستاي "انبوه" به سه هزار و 500 سال قبل از ميلاد مي رسد.

"پل خشتي طاقي" ، "مسجد جامع"، "قلعه باستاني چسيمارود" و "قبرستان باستاني گروچل " از آثار تاريخي اين روستاست و قديميترين سنگ قبر به دست آمده استان گيلان که متعلق به دوره اسلامي سال 451 هجري قمري است نيز مربوط به اين روستا است.